AGRARISCH NATUUR- & LANDSCHAPSBEHEER

Reekalveren

De reekalveren worden van april tot juli geboren. Dat krijgen van een reekalf wordt zetten genoemd. De eerste reekalveren kunnen eind maart al gevonden worden. Kenmerken van de ‘kraamkamer’ van het ree zijn dat het vaak een beschutte plek is met een bosrand en ondergroei zoals struiken of het is een knie hoge vegetatie zoals een hooigrasland met ruigte kruiden. Uit verschillende studies is gebleken dat in gebieden die alleen bestaan uit bomen veel minder reekalveren worden gevonden als in die leefgebieden waar bossen en kruidachtige vegetaties elkaar afwisselen. 

Na de geboorte wordt het reekalf door de reegeit droog gelikt en de geboorteplek zorgvuldig schoongemaakt. Dat doet ze onder andere door de nageboorte op te eten. De reegeit doet dit om zo weinig mogelijk geur achter te laten. Pasgeboren reekalfjes zijn kleiner dan een haas, omdat de reekalveren zó ontzettend goed verstopt zijn, is het makkelijk over het hoofd te zien. Om echt elk kalf te redden kunnen wij met behulp van een drone met een thermische camera door het grasland vliegen om reekalveren op te sporen. Deze thermische camera kan op veilige afstand de warmtebron afkomstig van de dieren detecteren. Zo worden de reekalveren gered van de maaibalk vlak voordat een boer of loonwerker begint met maaien.

AGRARISCH NATUUR- & LANDSCHAPSBEHEER

Weidevogelbeheer

Het gaat al decennia slecht met boerenlandvogels als grutto, scholekster en kievit. Sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw wordt er daarom geïnvesteerd in agrarisch natuurbeheer: boeren krijgen subsidie als ze bepaalde maatregelen nemen voor de vogels op hun land. Daarnaast zijn er natuurreservaten waar het beheer speciaal is gericht op het behoud van weidevogels.